"ลมๆแล้งๆ?"
ฯลฯ
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก
มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี
คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้
ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ
ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง
เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง
ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
มีบางสิ่ง บางอย่าง คอยขวางกั้น
แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ
ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ
ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว
ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม
ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม
รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง
สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์
ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์
แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้
รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส
สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ
จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา”
แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ
ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ
ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว
ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม
ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม
รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง
สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์
ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์
แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้
รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส
สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ
จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา”