"ลมๆแล้งๆ?"
๐
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ
ก่อนจูงมือสบตามาหันหลัง
เราเหมือนคนไกลกันขั้นรักพัง
หรือยังนั่งในใจใคร่ถามเธอ
ก่อนฟังเพลงเดียวกันสรรแลกยิ้ม
ส่งตาพริ้มปริ่มรักทักเสมอ
เดาใจกันรู้ใจในยามเจอ
ต่างเสนอสนองเราสองใจ
วันที่เธอหันหลังทั้งแปรเปลี่ยน
ดุจแสงเทียนต้องลมล้มเปลวไข
โลกฉับพลันก็เปลี่ยนเจียนหมดไฟ
มองทางใดเงาทุกข์รุกผจญ
รู้ใช่ไหมโลกนี้หากสีมืด
ธรรมชาติคงชืดฝืดและหม่น
หัวใจฉันคล้ายกันนั้นทุรน
อยู่บนหนทางแห่งแสงไม่มี
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก
มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี
คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้
ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ
ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง
เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง
ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
แว่วกังวานหวานเสนาะเคาะจังหวะ
ไล่เรื่อยระจากต้นจนยอดพ่อ
เสียงไม้นวมทุ้มเศร้าพะเน้าพะนอ
ฉิ่งฉับรอรับส่งตรงท้ายวรรค
เล่นตามเพลงบรรเลงบทสลดโศก
ฟังวิโยคหม่นไหม้ด้วยใจสมัคร
กำหนดจิตคล้อยตามวาบหวามนัก
ครั้นบทรักเปลี่ยนอารมณ์ชมชื่นใจ
คีตกานท์งานศิลป์จินต์ปรับแต่ง
จะร้อนแรง,หวานละมุน..อุ่นเพียงไหน
เปรียบชีวิตเยื้องย่างท่ามทางไกล
กำหนดใจปรับนิยามท่ามทางเดิน
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
