ฝุ่นเข้าตาหาไม่ยากลำบากเขี่ย
แต่ละเหี่ยเพลียจิตคิดขวยเขิน
ฝุ่นเต็มอกรกใจนั้นไม่เพลิน
จะย่ำเดินดำเนินไหนไม่สำราญ
อยากหาใจใครหนึ่งพึงล้างรด
ให้หมดจดปลดแขวนสิ้นแก่นสาร
ชำระใจให้สนิทหมดพิษพาล
ได้ชมชื่นระรื่นมานเบิกบานทรวง...
" บูรพ์ "
ฝุ่นเข้าตา เขี่ยไม่ไหว ใครช่วยหน่อย
มองไม่เห็น เลยปล่อย ให้หงอยง่วง
ใช้น้ำยา ล้างออก บอกแดดวง
ตาสุดหวง ช้ำหมด เลยอดกัน
จึงจำต้อง ใช้ใจ ที่ใสสด
มาล้างรด ฉ่ำจินต์ ถวิลฝัน
ล้างให้ออก ฝุ่นผง อย่างงงัน
สานสัมพันธุ์ เราสอง คล้องเกี่ยวใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
