กวีรังสรรค์อักษร
บางทีเพียงเพื่อเพรียกหาบางสิ่ง
ที่ว่างเปล่า..
รอยเท้าบนอักษร
ความงามบนท่วงทำนองที่ดังก้อง
และโลดแล่นผ่านถ้อยวลี
ภาพสะท้อนของรอยยิ้ม
แห่งสุขและโศก..
เมื่อวานนี้เอง
ที่ข้าพฯได้เริ่มขีดเขียนบางสิ่ง
บอกเล่าถึงโลกอีกใบ
' ไม่มีความรักหรือความชังในบทกวีหรอกหรือ ? '
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
