มีเพียงทุยลุยทุ่งมุ่งหว่านไถ
เอี้ยงขวัญใจทุยเจ้าอยู่เฝ้าแหน
ครั้นสิ้นงานก็สานทำเสื่อลำแพน
ใช่ควงแขนแสนชื่นหญิงอื่นใด
รอเรียมกลับรับบรรเลงซึ่งเพลงขลุ่ย
บนหลังทุยลุยงานช่วยหว่านไถ
ครั้นเหนื่อยอ่อนนอนเสื่อเพื่อพักใจ
ฟังเสียงใสในสำเนียงเสียงเรียมครวญ...
" บูรพ์ "