แม้นหมายมาดสวาทรักสักเพียงไหน
ถึงภพไตรหาใดเทียบเปรียบเสมอ
แต่ยากหวังดั่งใจจะได้เจอ
จึงต้องเหม่อเพ้อมองร้องในใจ
อยากเอ่ยปากฝากคำก็จำฝืน
แม้นกล้ำกลืนขืนยากลำบากไฉน
ต้องจำทนหม่นหมองประคองไป
รักษาไว้มิให้ช้ำย้ำดวงแด
โอ้อกดินถวิลดาวเบื้องราวฟ้า
อนิจจา!กระต่ายหมายโลมแข
ต่ำศักดิ์ศรีฤดีเราเพียงเฝ้าแล
ชมชะแง้แค่นี้ก็ดีเกิน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
