หยดน้ำตาพร่างพราวกลางสายลม แสนขื่นขมระทมด้วยเหตุไฉน
สุดสวาทยอดรักดั่งดวงใจ ถึงจากไป มิหวนกลับคืนมา
พลันน้ำตาหยดลงตรงแห่งนี้ ณ ตรงที่เจ้าเคยอยู่ถวิลหา
จากไปลับแสนไกลมิกลับมา หยดน้ำตาดั่งสายฝนร่วงหล่นเอย
สุดสวาทยอดรักดั่งดวงใจ ถึงจากไป มิหวนกลับคืนมา
พลันน้ำตาหยดลงตรงแห่งนี้ ณ ตรงที่เจ้าเคยอยู่ถวิลหา
จากไปลับแสนไกลมิกลับมา หยดน้ำตาดั่งสายฝนร่วงหล่นเอย
หยาดน้ำตา พร่าผลาญ จนมานหม่น
ทุกข์ท่วมท้น จนปาก ยากจะเผย
เจ็บดวงแด แพ้หนัก หากมิเคย
มิรู้เลย รักล้น จักหม่นทรวง
แรงที่เหลือ อ่อนล้า คราฟ้าสาง
จะก้าวย่าง ต่อไป ไร้คนห่วง
แม้จะเจ็บ เกินแก้ ทั้งแดดวง
มิขอทวง เขากลับ ซับน้ำตา
ทุกข์ท่วมท้น จนปาก ยากจะเผย
เจ็บดวงแด แพ้หนัก หากมิเคย
มิรู้เลย รักล้น จักหม่นทรวง
แรงที่เหลือ อ่อนล้า คราฟ้าสาง
จะก้าวย่าง ต่อไป ไร้คนห่วง
แม้จะเจ็บ เกินแก้ ทั้งแดดวง
มิขอทวง เขากลับ ซับน้ำตา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
