เธอคนหนึ่งแสนดีเป็นที่สุด
ไม่อาจหยุดรักเธอสิ้นลงได้
ความอ่อนหวานน่ารักปักตรึงใจ
แม้อยู่ไกลโทรหาทุกวันคืน
อีกคนหนึ่งอยู่ในที่ทำงาน
เธอร้าวรานจากรักจึงขมขื่น
มีชีวิตชอกช้ำสุดกล้ำกลืน
รักครั้งแรกเป็นอื่นสะอื้นทรวง
ทำให้เธอกับฉันมาใกล้ชิด
อยู่ออฟฟิตเดียวกันแสนเป็นห่วง
สงสารเธอด้วยใจไม่หรอกลวง
อยากยื่นช่วงดีๆมอบให้เธอ
ตอนนี้ใจของฉันมันสับสน
รักสองคนพร้อมกันจึงพร่ำเพ้อ
แสนสงสารคนใหม่ที่ได้เจอ
หัวใจเผลอรักไปไม่รู้ตัว
ความอยู่ใกล้ใจฉันเริ่มไหวหวั่น
ความผูกพันงดงามตามมายั่ว
ความใกล้ชิดทำให้ใจเริ่มกลัว
จิตสำนึกดีชั่วหลงลืมไป
ฝากขอโทษคนไกลให้เธอทราบ
อยากก้มกราบผิดนี้เกินแก้ไข
อยากขอโทษโปรดอย่าให้อภัย
กับผู้ชายหลายใจไม่แน่นอน
ไม่อาจหยุดรักเธอสิ้นลงได้
ความอ่อนหวานน่ารักปักตรึงใจ
แม้อยู่ไกลโทรหาทุกวันคืน
อีกคนหนึ่งอยู่ในที่ทำงาน
เธอร้าวรานจากรักจึงขมขื่น
มีชีวิตชอกช้ำสุดกล้ำกลืน
รักครั้งแรกเป็นอื่นสะอื้นทรวง
ทำให้เธอกับฉันมาใกล้ชิด
อยู่ออฟฟิตเดียวกันแสนเป็นห่วง
สงสารเธอด้วยใจไม่หรอกลวง
อยากยื่นช่วงดีๆมอบให้เธอ
ตอนนี้ใจของฉันมันสับสน
รักสองคนพร้อมกันจึงพร่ำเพ้อ
แสนสงสารคนใหม่ที่ได้เจอ
หัวใจเผลอรักไปไม่รู้ตัว
ความอยู่ใกล้ใจฉันเริ่มไหวหวั่น
ความผูกพันงดงามตามมายั่ว
ความใกล้ชิดทำให้ใจเริ่มกลัว
จิตสำนึกดีชั่วหลงลืมไป
ฝากขอโทษคนไกลให้เธอทราบ
อยากก้มกราบผิดนี้เกินแก้ไข
อยากขอโทษโปรดอย่าให้อภัย
กับผู้ชายหลายใจไม่แน่นอน
เพราะกายเราห่างทำให้ใจเธอเปลี่ยน
นั่นคือเสียงจากใจเธอใช่ไหม
ยกความผิดให้กับระยะทางที่ห่างไกล
คงทำให้หัวใจเธอรู้สึกดีขึ้นมา
แต่ฉันไม่เชื่อแบบนั้น
หากระยะทางทำให้ความรักจางหาย
ทำไมความรักมั่นคงที่มีต่อเธอยังไม่เสื่อมคลาย
กลับมากมายเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา
หากแต่เหตุผลที่เธออ้าง
จะช่วยลบความผิดพลั้งที่เธอปรารถนา
ก็ขอรับไว้ เหตุผลที่เธอให้มา
ไม่ใช่เชื่ออย่างนั้น แค่ยอมรับว่า เธอไม่รักกัน