ลูกไก่ตัวน้อยคอยแม่
นานแท้จากไปไหนนี่
เจี๊ยบเจี๊ยบเรียกหามาซี
เร็วรี่ไม่งั้นฉันตาย
ตะกวดตัวใหญ่ได้กลิ่น
แลบลิ้นยังถิ่นที่หมาย
ลูกไก่ยืนเปลี่ยวเดียวดาย
อันตรายต้องสู้ดูกัน
หลบหลีกปีกหัวมั่วหมด
เหลืออดจิกไล่ไปนั่น
ตะกวดลุกไล่โรมรัน
แล้วมันก็หงอยถอยมา
สงสารลูกไก่เหนื่อยกาย
จนสายตากแดดแผดกล้า
อดน้ำหิวโหยโรยรา
เริ่มล้าซึมเซาเหงาลง
ตะกวดรุกใหม่ไม่ถอย
เจี๊ยบน้อยหนีห่างพลางหลง
ติดในกิ่งไม้ไพรพง
มึนงงหมดทางย่างไป
ตะกวดรู้ดีรี่งับ
ปากจับรวบรัดกัดได้
โอ้เจ้าตัวน้อยลูกไก่
ว่องไวไม่พ้นศัตรู
เจ้าโดนรังแกแน่นั้น
พลิกผันเป็นรองต้องสู้
ยังเปรียบเทียบคำนำตู่
เขาขู่ลูกไก่ในมือ.
นพ
18 ก.ค.55