" เฉลย "
เมื่อรักผ่านวันคืนชื่นห่างหาย
คงคล้ายคล้ายดั่งเจ้าเขาห่างเหิน
ยามแรกพบสบตาพาฝันเพลิน
ครั้นนานเนิ่นหมดสิ้นลบจินต์จาง
โอ้กลีบดอกเฉาหม่นหล่นโรยร่วง
ที่เคยห่วงกลับชังชิง..โยนทิ้งขว้าง
อนาถหนอเมื่อช่อช้ำเขาอำพราง
รักเลือนร้างรวนเรเสน่ห์คลาย
ครั้งหนึ่งเป็นมาลีที่แสนหวาน
งามตระการภุมรินถวิลหมาย
เฝ้าคลอเคล้าเคียงคู่อยู่มิวาย
วันสุดท้ายเหลือเพียงภาพ..กุหลาบโรย
แซมค่ะ
ถ้าปลายฟ้า คือ อเมริกา.. ถ้าเล่าจากปลายสวน คือ ที่บ้านสวน...