ที่หนีไป ไกลห่าง อ้าว้างจิต
รักเป็นพิษ ริดรอน จึงวอนขอ
อยู่ก็อาย ขายหน้า คราเฝ้ารอ
น้ำตาคลอ พี่ไม่มา หาทรามวัย
คิดตัดบัว ไม่เหลือใย หรือไงเล่า
หลอกให้เรา คอยหา พาหวั่นไหว
ยามเช้าแลง แกล้งเหม่อ เผลอเรียกไป
ช้ำฤทัย ยิ่งแล้ว แห้วรับทาน
ตัดสวาท คลาดคลา พาให้ทุกข์
แม้จะนั่ง จะลุก ไม่สุขศานดิ์
ข่มตานอน ครั้งใด ทรมาน
ฤดีพาน จะขาด พลาดรักเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
