.jpg)
มองเดือนลับดับลงตรงเหลี่ยมเขา
ด้วยหัวใจแสนปวดร้าวถึงตีสาม
มิมองเห็นเนื้อเย็นเช่นนงราม
น้องคนงามทิ้งพี่ไปให้ระทม
เมื่อหน้าฝนต้องทนหนาวร้าวดวงจิต
ด้วยมิ่งมิตรหนีไปสุพรรณฉันขื่นขม
เหมือนฝนสั่งฟ้าครวญครางอ้างว้างตรม
น้ำท่วมรักบ้านเรือนล่มจมจากไกล
คอยหาคนมาดูแลแก้ปัญหา
ด้วยหัวใจที่อ่อนล้าพาหวั่นไหว
ไม่มีแรงที่ฮึดสู้อยู่ต่อไป
ด้วยหัวใจแสนอับจน..ต้องทนรอ
ริน ดอนบูรพา
19 ก.ค. ๕๕
ด้วยหัวใจแสนปวดร้าวถึงตีสาม
มิมองเห็นเนื้อเย็นเช่นนงราม
น้องคนงามทิ้งพี่ไปให้ระทม
เมื่อหน้าฝนต้องทนหนาวร้าวดวงจิต
ด้วยมิ่งมิตรหนีไปสุพรรณฉันขื่นขม
เหมือนฝนสั่งฟ้าครวญครางอ้างว้างตรม
น้ำท่วมรักบ้านเรือนล่มจมจากไกล
คอยหาคนมาดูแลแก้ปัญหา
ด้วยหัวใจที่อ่อนล้าพาหวั่นไหว
ไม่มีแรงที่ฮึดสู้อยู่ต่อไป
ด้วยหัวใจแสนอับจน..ต้องทนรอ
ริน ดอนบูรพา
19 ก.ค. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
