รักตราตรึงซึ้งมานแสนหวานฉ่ำ
เหมือนมีกรรมร้างลาน้ำตาร่วง
พลัดพรากกันผันแปรแม่พุ่มพวง
ฤๅเพราะดวงชะตาชักพาไป
เหลือเพียงภาพความหลังเมื่อครั้งก่อน
รูปบังอรข้างฝาพาหวั่นไหว
ทุกครั้งมองจ้องชวนรัญจวนใจ
สะท้อนดวงฤทัยอาลัยครวญ
รักหลุดลอยคล้อยหายสลายแล้ว
สิ้นวี่แววยากฟื้นจะคืนหวน
ดังน้ำไหลไปลับมิกลับทวน
เหลือเพียงรูปเนื้อนวลหวนรำพึง
เหมือนมีกรรมร้างลาน้ำตาร่วง
พลัดพรากกันผันแปรแม่พุ่มพวง
ฤๅเพราะดวงชะตาชักพาไป
เหลือเพียงภาพความหลังเมื่อครั้งก่อน
รูปบังอรข้างฝาพาหวั่นไหว
ทุกครั้งมองจ้องชวนรัญจวนใจ
สะท้อนดวงฤทัยอาลัยครวญ
รักหลุดลอยคล้อยหายสลายแล้ว
สิ้นวี่แววยากฟื้นจะคืนหวน
ดังน้ำไหลไปลับมิกลับทวน
เหลือเพียงรูปเนื้อนวลหวนรำพึง