ไหนว่า”ทำไม่ลง”ฉันหลงเชื่อ
ดูท่าเงื้อกำหมัดยิ่งฉัดฉาน
ฉันรีบหลบพลบค่ำอย่างชำนาญ
จนดึกดื่นชื่นบานค่อยพานพบ
ยังหน้างออยู่อีกต้องฉีกยิ้ม
ทำกรุ้มกริ่มพริ้มพรายหมายประกบ
ทำหน้าลิงหน้าค่างอย่างนอบนบ
เพื่อสยบแสนงอนยังค้อนควับ
ทำแลบลิ้นปลิ้นตาใส่หน้าผี
หวังคนดีเมตตามากินตับ
แม้นอยากตีอยากฆ่า,อย่านะครับ..!
ขอนอนพับแนบตักชักแหง็ก แหง็ก
จะใจดำทำหน้ายักษ์สักแค่ไหน?
เดี๋ยวร้องไห้ร้องห่มจนล้มแอ่ก
พี่เจ็บคอง้อไปไอแค่ก แค่ก
ใจหล่นแป๊กกลัวน้องจะร้องว้าก..!
ทำไม่ลงอย่าทำเดี๋ยวปล้ำหรอก
ใจกระฉอกตอกย้ำเหมือนน้ำหลาก
เราคืนดีกันนะจ๊ะที่ร้าก..!!
หัวเราะก๊ากกอดกัน...วันฝนต๊ก..
(ย่างเข้าเดือนห้ก ฝนก็ต๊กพรำๆ อ้างอิง
)“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
