เจ็บช้ำใจใครมาหน้าสลด
ให้หายหดดวงจิตคิดประสงค์
ถูกหักอกฟกช้ำกรรมอนงค์
แทบปลดปลงด้วยแค้นแสนรันทด
รักไม่จริงสิ่งเห็นเป็น “ตลก”
ถูกหยิบยกมาล่อต่อกำสรด
รักเคยหวานกาลก่อนถูกงอนงด
รักเลี้ยวลดลงท่อส่อเลอะเทอะ
หลงรักเขาเมามัวคั่วกระทะ
เขาเหม็นผละจากไปให้บานเฉอะ
เป็นยายเพิ้งคาค้างเป็นลางเลอะ
น้ำตาเปรอะเถอะหมายให้ตายชัก
คงแม่แคล้วขึ้นคานงานถนัด
ด้วยอั้นอัดขัดสนจนเสียหลัก
กินแต่แห้วแล้วหม่ำพิษน้ำรัก
ต้องฟูมฟัก ฟูมฟาย น้ำลายเล็ด..
ทำใจอ่อนไม่โกรธโทษแบบบท
กรรมกำหนดบทให้จึงไม่เข็ด
แต่ว่าใครนินทาแม่ด่าเช็ด
ลงกลอนเสร็จ..เลยรีบลี้..หนีหน้ายักษ์
ให้หายหดดวงจิตคิดประสงค์
ถูกหักอกฟกช้ำกรรมอนงค์
แทบปลดปลงด้วยแค้นแสนรันทด
รักไม่จริงสิ่งเห็นเป็น “ตลก”
ถูกหยิบยกมาล่อต่อกำสรด
รักเคยหวานกาลก่อนถูกงอนงด
รักเลี้ยวลดลงท่อส่อเลอะเทอะ
หลงรักเขาเมามัวคั่วกระทะ
เขาเหม็นผละจากไปให้บานเฉอะ
เป็นยายเพิ้งคาค้างเป็นลางเลอะ
น้ำตาเปรอะเถอะหมายให้ตายชัก
คงแม่แคล้วขึ้นคานงานถนัด
ด้วยอั้นอัดขัดสนจนเสียหลัก
กินแต่แห้วแล้วหม่ำพิษน้ำรัก
ต้องฟูมฟัก ฟูมฟาย น้ำลายเล็ด..
ทำใจอ่อนไม่โกรธโทษแบบบท
กรรมกำหนดบทให้จึงไม่เข็ด
แต่ว่าใครนินทาแม่ด่าเช็ด
ลงกลอนเสร็จ..เลยรีบลี้..หนีหน้ายักษ์
"บ้านริมโขง"