ความรู้สึกเจ็บแค้นแสนสาหัส
ฉันสู้กัดฟันทนจนเหงื่อตก
ฉันเหมือนคนละเมอจนเพ้อพก
เจ็บในอกเหมือนว่าถูกยาพิษ
วันที่เธอบอกฉัน”เลิกกันนะ”
ฉันแทบจะขาดใจนั่งไม่ติด
เธอไม่ชายตาแลแม้สักนิด
อำมหิตเหลือทนคนใจยักษ์
ไม่เคยเจ็บปวดใจได้เพียงนี้
ดวงฤดีแหลกรานถูกหาญหัก
ทำไมเธอถึงได้ใจร้ายนัก
เธอตัดรักฉันตรมแทบจมทรุด
จบสิ้นแล้วรักร้าวถึงคราวซ้ำ
เจ็บแล้วจำอดกลั้นฉันขอหยุด
เธอใจร้ายเหมือนไม่ใช่มนุษย์
หรือเธอหลุดจากมุมขุมนรก
สัญญารักฉบับเก่าเธอเผาหมด
ฉันรันทดร้อนลุ่มไฟสุมอก
สมองเบลอเลอะเลือนเหมือนถูกชก
น้ำตาตก ตีบตัน วันอำลา
ชายอย่างเธอมารยาสารพัด
เธอสลัดฉันได้ไม่ไว้หน้า
ใจเธอดำเหลือที่กว่าอีกา
คิดอยากฆ่าแต่ทำไม.. ทำไม่ลง
--ณัชชา--
ฉันสู้กัดฟันทนจนเหงื่อตก
ฉันเหมือนคนละเมอจนเพ้อพก
เจ็บในอกเหมือนว่าถูกยาพิษ
วันที่เธอบอกฉัน”เลิกกันนะ”
ฉันแทบจะขาดใจนั่งไม่ติด
เธอไม่ชายตาแลแม้สักนิด
อำมหิตเหลือทนคนใจยักษ์
ไม่เคยเจ็บปวดใจได้เพียงนี้
ดวงฤดีแหลกรานถูกหาญหัก
ทำไมเธอถึงได้ใจร้ายนัก
เธอตัดรักฉันตรมแทบจมทรุด
จบสิ้นแล้วรักร้าวถึงคราวซ้ำ
เจ็บแล้วจำอดกลั้นฉันขอหยุด
เธอใจร้ายเหมือนไม่ใช่มนุษย์
หรือเธอหลุดจากมุมขุมนรก
สัญญารักฉบับเก่าเธอเผาหมด
ฉันรันทดร้อนลุ่มไฟสุมอก
สมองเบลอเลอะเลือนเหมือนถูกชก
น้ำตาตก ตีบตัน วันอำลา
ชายอย่างเธอมารยาสารพัด
เธอสลัดฉันได้ไม่ไว้หน้า
ใจเธอดำเหลือที่กว่าอีกา
คิดอยากฆ่าแต่ทำไม.. ทำไม่ลง
--ณัชชา--