ฝันว่าเหาะไปมาทางอากาศ
เพื่อตรวจลาดตระเวนไปทั่วในหล้า
มองดูแนวโขดเขินจนเพลินตา
ชมภูผาป่าเขาลำเนาไพร
พลันมีคนเล็งปืนชูขึ้นฟ้า
คล้ายกับว่าจะยิงเราให้เผาไหม้
อยากหลบหลีกพ้นตัวเพราะกลัวไฟ
แต่เหาะไปช้าจนจิตหม่นมัว
สักครู่จิตสำนึกรู้สึกฝัน
แต่เรานั้นเคลื่อนไหวไม่ได้ทั่ว
ภาพเหาะช้ายังเขยื้อนคอยเคลื่อนตัว
ใจหวั่นกลัวปืนใครยิงใส่เรา
ไม่นานเสียงปืนปั้งก็ดังก้อง
ลูกปืนล่องลอยมาถูกขาเข้า
เพียงเท่านี้ ใจสั่นไม่บรรเทา
ตกดินเศร้า สะดุ้งตื่นในคืนนั้น!ฯ
อริญชย์
๑๗/๗/๒๕๕๕
พิมพ์สับกันหนึ่งตัว แก้แล้ว "ลูกปืนล่องลอยมาถูกขาเข้า"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
