เพียงลมฝน พัดผ่าน สะท้านจิต
ใบไม้ปลิด ปลิวว่อน ร่อนจากก้าน
มองต้นอ้อ เอนไหว ไร้เสียดทาน
คิดถึงจัง วันวาน ผันผ่านไป
มองต้นไผ่ ไกวแกว่ง แรงโน้มน้าว
ใจปวดร้าว หนาวลม ห่มห้อมไหว
เห็นต้นสน ลู่ล้อ ท้อฤทัย
สนสามใบ ร่วงกราว คราวฝนพรำ
พายุพัด ซัดสาด กระจาดหล่น
ฟ้ามืดมน บนทาง พรางถลำ
นกกระจอก บินหลบฝน ทนระกำ
ใต้ชายคา พาช้ำ จำฝืนทน
รอสายฝน หยุดตก อกเป็นแผล
เหลือบเล็งแล ชะแง้มอง ร้องสับสน
คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ้งกมล
อยากหลุดพ้น ห้วงทุกข์ ที่ซุกใจ
สายฝนหยุด สุดเศร้า เฝ้าห่วงหา
ยามหลับตา คร่ำครวญ จนหวนไห้
ยากให้เขา ข้ามฟ้า มาเร็วไว
ซุกซอกใจ ดวงน้อย ที่คอยรอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
