พี่สับสนทนช้ำร่ำร้องไห้
น้องหนีไกลห่างหายไม่เปิดเผย
หนีไปลับมิได้กลับมาบ้านเลย
เจ้าทรามเชยคงมีสุขทุกคืนวัน
ปล่อยให้พี่ต้องเงียบเหงาเศร้าหมองหม่น
น้องหน้ามลไปร่วมเรียงเคียงตามฝัน
เป็นเมียเก็บมหาเศรษฐีที่เมืองจันทร์
พี่จึงฝันสลายเหมือนตายทั้งเป็น
จึงย้อนรอยถอยหลังยังชุมพร
มาพักผ่อนทำไร่ไม่มีใครเห็น
อยู่เขาย้อยยังคอยรักทุกยามเย็น
แสนลำเค็ญนั่งเงียบเหงาอยู่เดียวดาย
ริน ดอนบูรพา
๑๔ ก.ค. ๕๕
น้องหนีไกลห่างหายไม่เปิดเผย
หนีไปลับมิได้กลับมาบ้านเลย
เจ้าทรามเชยคงมีสุขทุกคืนวัน
ปล่อยให้พี่ต้องเงียบเหงาเศร้าหมองหม่น
น้องหน้ามลไปร่วมเรียงเคียงตามฝัน
เป็นเมียเก็บมหาเศรษฐีที่เมืองจันทร์
พี่จึงฝันสลายเหมือนตายทั้งเป็น
จึงย้อนรอยถอยหลังยังชุมพร
มาพักผ่อนทำไร่ไม่มีใครเห็น
อยู่เขาย้อยยังคอยรักทุกยามเย็น
แสนลำเค็ญนั่งเงียบเหงาอยู่เดียวดาย
ริน ดอนบูรพา
๑๔ ก.ค. ๕๕
พี่อยู่ไกล ทำไร่ ที่ไหนหนอ
น้องยังรอ รักพี่ มิหนีหาย
ระยะทาง ห่างไกล ใจกลับกลาย
พี่ใจร้าย หน่ายน้อง ไม่ครองตน
อยู่เมืองจันทร์ ไม่ทันไร ใจก็ล้า
พี่ก็มา ลาลับ ใจลับสน
ทนเป็นเมีย เสี่ยเก็บ เหน็บความจน
หวังหลุดพ้น วังวน คนประณาม
อดทนรอ น้องหน่อย กลอยใจจ๋า
รอเวลา คราสิ้น มลทินหยาม
คงไม่ไร้ วาสนา ชะตาทราม
จะออกตาม หาพี่ ที่ชุมพร
ก้าวแรกฯ...
น้องยังรอ รักพี่ มิหนีหาย
ระยะทาง ห่างไกล ใจกลับกลาย
พี่ใจร้าย หน่ายน้อง ไม่ครองตน
อยู่เมืองจันทร์ ไม่ทันไร ใจก็ล้า
พี่ก็มา ลาลับ ใจลับสน
ทนเป็นเมีย เสี่ยเก็บ เหน็บความจน
หวังหลุดพ้น วังวน คนประณาม
อดทนรอ น้องหน่อย กลอยใจจ๋า
รอเวลา คราสิ้น มลทินหยาม
คงไม่ไร้ วาสนา ชะตาทราม
จะออกตาม หาพี่ ที่ชุมพร
ก้าวแรกฯ...