ฝนโปรยปรายมืดฟ้า มัวดิน
อกหักรักโบยบิน หมดแล้ว
คลืนคลืนคลื่นยลยิน หนักหน่วง
โอ้อกฟกช้ำแห้ว บ่แคล้วคลาดคลา(๔๑๖)
อสุนีบาตฟาดเปรี้ยง ลงมา
ดึกดื่นตื่นผวา หม่นไหม้
รีบคว้าไขว่หมอนหนา มากอด
เจ็บจิตคิดแล้วไซร้ หลบเร้นวางวาย(๔๑๗)
เสียงอึ่งอ่างต่างร้อง ระงม
กบเขียดเบียดกันขรม ห่มห้อม
ฟังเซ็งแซ่แค่ลม ซมซ่าน
หนาวอกสะทกล้อม กล่อมท้องทุ่งนา(๔๑๘)
พันทอง