.jpg)
แหงนมองท้องฟ้าครานี้
ไม่มีใครแทนแดนสรวง
เฝ้าคิดถึงดาวหนึ่งดวง
ยังห่วงเมื่อหายไกลตา
เคยงามวาววับจับจิต
โสภิตงดงามล้ำค่า
ไฉนไกลห่างร้างลา
ปล่อยฟ้าให้เศร้าเหงาใจ
ดาวนั้นแสนงอนสุนทรวิทย์
คือมิตรแท้จริงยิ่งใหญ่
หายหน้าจากบ้านนานไป
รู้ไว้พวกเราเฝ้ารอ
--natcha--
ไม่มีใครแทนแดนสรวง
เฝ้าคิดถึงดาวหนึ่งดวง
ยังห่วงเมื่อหายไกลตา
เคยงามวาววับจับจิต
โสภิตงดงามล้ำค่า
ไฉนไกลห่างร้างลา
ปล่อยฟ้าให้เศร้าเหงาใจ
ดาวนั้นแสนงอนสุนทรวิทย์
คือมิตรแท้จริงยิ่งใหญ่
หายหน้าจากบ้านนานไป
รู้ไว้พวกเราเฝ้ารอ
--natcha--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
