ยินเสียงไหม ในเวิ้งกว้างอาณาจักร
ลมดึกทักด้วยความห่วงดวงดาวหนึ่ง
หรือเลือนแล้วแววตาคราคะนึง
จึงร้างไกลกันซึ่งไร้ข่าวคราว
ฉันยังมองท้องฟ้าเพลาค่ำ
รอแสงนำก่อฝันตามลานหาว
กระพริบส่งลงทักฟากฟ้าพราว
ช่วยไล่ความเหน็บหนาวของคนท้อ
ดึกนี้ หรี่เเสียงเพลง,เร่งความฝัน
แต่คล้ายว่า ภวังค์หวั่นยังคั่นต่อ
จึงหวนหาแสงดาวมาถักทอ
เพื่อฝันพอประมาณ สู่ลานใจ
จบข้อความสั้นสั้นตามสาส์นสื่อ
แล้วหอบลมดึกอื้อกระพือใส่
พร้อมแสตมป์แสงดาวติดกาวใจ
บอกคนไกลอย่าร้างห่างกันนาน