เพราะความเข้าใจผิดพี่คิดจาก
ต้องพลัดพรากน้องนางไปใจโหยหา
เป็นทหารเกณฑ์ต้องจากกันไม่ทันลา
อยู่ยะลาชายแดนแสนทุกข์ตรม
มิได้กลับมาหาน้องจึงหมองหมาง
ทนอ้างว้างกล้ำกลืนจนขื่นขม
น้องคิดไปว่าพี่ชายไม่ชื่นชม
รักกลับล่มล้มสลายตายทั้งเป็น
เมื่อสองปีผ่านไปไม่เคยกลับ
เหมือนไปลับแสนห่างไกลน้องไม่เห็น
ขาดติดต่อเบอร์โทรหายสุดลำเค็ญ
จึงใจเย็นเริ่มร้างเมื่อนางจร
อยู่ทางนี้มีพ่อค้าเขามาขอ
สร้างเรือนหอหลังใหญ่จังพี่สังหรณ์
สามปีผ่านพี่หวนกลับมาหางามงอน
รู้เมื่อตอนรักจางเพราะนางลืม
ริน ดอนบูรพา
๑๕ ก.ค. ๕๕
ต้องพลัดพรากน้องนางไปใจโหยหา
เป็นทหารเกณฑ์ต้องจากกันไม่ทันลา
อยู่ยะลาชายแดนแสนทุกข์ตรม
มิได้กลับมาหาน้องจึงหมองหมาง
ทนอ้างว้างกล้ำกลืนจนขื่นขม
น้องคิดไปว่าพี่ชายไม่ชื่นชม
รักกลับล่มล้มสลายตายทั้งเป็น
เมื่อสองปีผ่านไปไม่เคยกลับ
เหมือนไปลับแสนห่างไกลน้องไม่เห็น
ขาดติดต่อเบอร์โทรหายสุดลำเค็ญ
จึงใจเย็นเริ่มร้างเมื่อนางจร
อยู่ทางนี้มีพ่อค้าเขามาขอ
สร้างเรือนหอหลังใหญ่จังพี่สังหรณ์
สามปีผ่านพี่หวนกลับมาหางามงอน
รู้เมื่อตอนรักจางเพราะนางลืม
ริน ดอนบูรพา
๑๕ ก.ค. ๕๕