คงไม่ต่างอย่างบอกหรอกชายหญิง
แรกหวานจริงยิ่งนักมักใหลหลง
ซาบซึ้งทรวงห่วงหาพาพะวง
เหมือนซื่อตรงคงมั่นมิผันแปร
ครั้นสิ้นรสหมดสวาทประหลาดนัก
จากฟูมฟักผลักไสไร้แยแส
จากรสหวานพานขมระทมแด
พาตั้งแง่แลหาเพื่อหย่าพลัน!...
" บูรพ์ "
เป็นเรื่องจริง หญิงนั้น ดันมาเล่า
มีนานเนา เก่ากาล ขับขานฉัน
ทั้งหญิงชาย หลายหลาก มากผูกพัน
อดทนสั้น หั่นสับ จึงกลับกลาย
ช่วงรักแรก แทรกทรวง สุดห่วงหวง
เหมือนผึ่งรวง หวานหยด มดปองหมาย
ทั้งซ่านซึ้ง ตรึงจิต คิดมิวาย
รักไม่หน่าย คลายลง คงชื่นจินต์
ครั้นเบื่อหน่าย หลายคู่ ดูเรื่องมาก
อารมณ์หลาก ปากพูด สุดดีดดิ้น
ไม่ทะนุ ถนอม ตรอมชีวิน
สุดท้ายสิ้น ใยเยื่อ ไม่เหลือรัก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
