เสียงสายฝนหล่นพร่างเมื่อกลางดึก
อกระทึกเพรียกพร่ำคำนึงหวน
ถึงอ้อมกอดอุ่นเอ๋ยเคยชื่นชวน
มาเรรวนลาร้างหรืออย่างไร
นอกหน้าต่างละอองฝนหล่นเป็นสาย
ทิวสนส่ายโอนลู่อยู่ไหวไหว
ฉากสีดำอำพรางดาวร้างไกล
ให้หม่นไหม้หนาวเหน็บจนเจ็บจินต์
ฝากสายลมพรมแผ่วผ่านแนวฟ้า
อยากบอกว่าคนไกลใฝ่ถวิล
ทนขมขื่นคืนฝนพรำน้ำตาริน
มิเคยสิ้นเสน่หาอย่าตัดรอน
แซมค่ะ