ทางชีวิตบิดเบือนจนเลือนลับ
สิ่งเคยทับกลับทึ้งถูกดึงหล่น
ทางชีวิตลิขิตไว้มิได้ยล
คงเป็นผลจากกรรมเข้าอำพราง
ตั้งเป้าหมายชีวิตแต่ติดลบ
อยากจะพบสิ่งใดกลับไกลห่าง
ปลายอุโมงค์โล่งเตียนกลับเปลี่ยนทาง
จึ่งเลือนรางทั้งปีชั่วชีวา?
จะไม่ท้อขอสู้ดูสักตั้ง
จะไม่นั่งงอมือหรือคอยท่า
จะไม่รับสับโขกโชคชะตา
จะไม่มาคร่ำครวญให้ป่วนจินต์
แม้รางเลือนเพียงใดขอใช้สิทธิ์
เข้าพิชิตหลักชัยในทุกถิ่น
ความทุกข์ยาก,จากลา,จนชาชิน
ขอปั้นดินให้เป็นดาว เถิดชาวนา
“ไพร พนาวัลย์”
ลางเลือน ผิดนะ ต้อง รางเลือน เลือนราง เน่อ