เมื่อสะดุด ฉุดหน่อย คล้อยลงหลัง
ขอให้ตั้ง สุ.จิ. สติมั่น
สำรวมจิต พิศ.ทาน กานท์สัมพันธ์
อย่าหุนหัน แล่นเลี้ยว ปลีกเดียวดาย
อะไรหรือ คือเหตุ เลศสะบัด
ต้องสาหัส ตัดทอน แต้มตอนสาย
ด้วยกรอบคำ กำหนด ชูกฏตาย
มีมากราย ถูกเข่น ดังเช่นคุณ
หมดสิ้นแวว แพรวพรรณ โศกศัลย์ก่อ
บังเกิดท้อ แท้ถอย ชรอยขุ่น
ตั้งกระทู้ ลู่ต่อ ออละมุน
ความอบอุ่น หนาวหนืด พลันจืดจาง
ถ้าเหนื่อยนัก พักผ่อน คลายอ่อนล้า
แล้วกลับมา ร่ายรำ นำสรรสร้าง
เรียงกานท์กรอง รองร้อย ช้อยลงวาง
เพื่อนพ้องต่าง คาดหวัง ยังเฝ้ารอ
อันแต้มแต่ง แบ่งขั้น ชั้นเทพอ๋อง
นั้นแค่ของ ชี้บอก นำหลอกล่อ
ใช้ปูทาง สร้างขวัญ หมั่นถักทอ
ตราเพื่อส่อ ฉาบสี ใช่จีรัง
...สุนทรวิทย์...
คือยอดมิตร อย่าเลือน เพื่อนอยู่หลัง
เอาวิกฤต เป็นโอกาส วาดจริงจัง
ให้โด่งดัง แชล่ม แชมป์บ้านกลอน
รพีกาญจน์ 59
พี่ระพีทำได้ใจดำแท้
เฝ้าชะแง้คอยเขาแทบเข่าอ่อน
คิดว่าพี่เขามาไม่ลาจร
กลอนเก่าก่อนพี่เราขุดเอามา
มันเหงาอกเหงาใจไร้ความสุข
ใจมันทุกข์ เช้า เย็น แทบเป็นบ้า
งานเครียดเครียดเช้าค่ำไม่นำพา
พออ่านกลอนเฮฮาพาสุขใจ
นะพี่วิทย์กลับมาอย่าใจน้อย
คนเขาคอยพี่มาอย่าไปไหน
คะแนนหดไม่เห็นจะเป็นไร
ณัชกดให้ทุกวันขอสัญญา
--ณัชชา--
เฝ้าชะแง้คอยเขาแทบเข่าอ่อน
คิดว่าพี่เขามาไม่ลาจร
กลอนเก่าก่อนพี่เราขุดเอามา
มันเหงาอกเหงาใจไร้ความสุข
ใจมันทุกข์ เช้า เย็น แทบเป็นบ้า
งานเครียดเครียดเช้าค่ำไม่นำพา
พออ่านกลอนเฮฮาพาสุขใจ
นะพี่วิทย์กลับมาอย่าใจน้อย
คนเขาคอยพี่มาอย่าไปไหน
คะแนนหดไม่เห็นจะเป็นไร
ณัชกดให้ทุกวันขอสัญญา
--ณัชชา--