หนาวน้ำฝนหล่นหลั่งยังทนได้
หนาวสวาทขาดคู่ใจนั้นใหญ่หลวง
หนาวทั้งฝนทนอนาถขาดคู่ควง
ทั้งหนาวทรวงหน่วงกายแทบวายวาง
ทุกคืนค่ำจำทนเหมือนคนโหย
ฟังฝนโรยโปรยร่ำจนย่ำสาง
เสียงลมครวญหวนหาขวัญตาคราง
คล้ายว่านางข้างเคียงจำเรียงวอน
หากพี่รู้อยู่ไหนจะไปหา
ถึงฟันฝ่าฟ้าฝนด้นสิงขร
สรวงสวรรค์ชั้นใดไม่อาทร
จะคว้าน้องประคองสมรรีบจรคืน...
" บูรพ์ "