[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

พี่ยืนคอยนวลนางท่ามกลางฝน
เปียกปอนจนทั่วตัวตอนหัวค่ำ
ถึงเที่ยงคืนยื่นสะท้านทนระกำ
พี่เฝ้าพร่ำเพ้อหาสุดาดวง

เมื่อสงกรานต์ผ่านล่วงเลยเคยพร่ำพลอด
ประคองกอดนุชนวลนางมิห่างหวง
ให้คำมั่นสัญญากับพุ่มพวง
พี่ไม่ลวงหลอกทำให้ช้ำใจ

เดือนสิบเอ็ดตัดสินใจจะไปขอ
น้องจงรอรับขันหมากอย่าไปไหน
วันเวลาเริ่มหมุนเวียนน้องเปลี่ยนไป
เจ้าทำให้พี่ตรอมตรมข่มใจจำ

ถึงพ่ายแพ้แม้พี่ตายไม่พ่ายรัก
แม้นอกหักจนย่ำแย่แม่งามขำ
ยังจดจำความขมขื่นคืนฝนพรำ
แม้ชอกช้ำเพียงใดไม่ลืมเลือน

                              ริน ดอนบูรพา
                                   ๑๔ ก.ค. ๕๕