ไม่มีใครในโลกพ้นโศกทัก
ไม่มีใครมีรักตลอดหวาน
ไม่มีใครอายุยั่งยืนนาน
ไม่มีใครเบิกบานสำราญคง
ไม่มีใครไหนอื่นมายื่นสุข
ไม่มีใครพ้นทุกข์ดั่งประสงค์
ไม่มีใครสูงสุดไม่ทรุดลง
ไม่มีใครเป็นหงส์บินค้างฟ้า
ไม่มีใครพ้นคำถูกตำหนิ
ไม่มีใครยิ้มปริตลอดหน้า
ไม่มีใครคนไหนจะไม่ล้า
ไม่มีใครทุกคราจะสมบูรณ์
ไม่มีใครให้เราอย่างเราหวัง
ไม่มีใครกักขังหวังอย่าสูญ
ไม่มีใครเจ็บช้ำสิ้นจำรูญ
ไม่มีใครเปี่ยมพูนคนทูนเทิน
ไม่มีใครไหนทำเราต่ำต้อย
ไม่มีใครไหนคอยจ้องสรรเสริญ
ไม่มีใครบังคับจับก้าวเดิน
ไม่มีใครเผชิญเกินทานทน
ไม่มีใครให้นึกรู้สึกเถิด
ไม่มีใครเลอเลิศประเสริฐผล
ไม่มีใครเราเองเครงจิตตน
ไม่มีใครร้อนรน...ไม่พ้นเรา.
"กานต์ฑิตา"
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๕
เครง, เครงครา [เคฺรง, -คฺรา] ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น หนึ่งกล้วยออกเครือเครงครา
กลางลํามายา. (อภิไธยโพธิบาทว์).
กลางลํามายา. (อภิไธยโพธิบาทว์).
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
