มีที่นา สิบห้าไร่ ไว้ดำปลูก
แต่ก็ถูก โก่งราคา หน้าโรงสี
เขาบอกว่า ราคา ข้าวไม่ดี
ได้แค่นี้ ดีแน่ แค่เที่ยวเดียว
จึงเข้ากรุง มุ่งหน้า หาเลี้ยงชีพ
ดุจประทีป กลางฝน ทนโดดเดี่ยว
ทุกย่างก้าว ร้าวลึก รู้สึกเดียว
ความเปล่าเปลี่ยว เคี่ยวกรำ ช้ำชรา
ทนขายแรง แก่งแย่ง ทางแข่งขัน
เอาเปรียบกัน แบ่งผัน กันซึ่งหน้า
เหลือค่าแรง แฝงเอาเปรียบ เหยียบกันมา
จึงหยดหยาด ราดสุรา ให้ชาชิน
เมียและลูก ปลูกดำ อยู่บ้านไร่
อดทนไว้ จะไป ปลดหนี้สิน
พ่อทนเอา เขากด ราคากิน
นอนกับดิน เมื่อสิ้นเมา เคล้าสุรา
ความชรา แฝงมา นัยน์ตาโหย
ความอิดโรย โหยหวน ชวนผวา
ไร้ทำกิน สิ้นค่า คราชรา
จึงต้องมา ขอทาน สะพานลอย…
ก้าวแรก...
ขอบคุณเพลงลูกลุงขี้เมา คาราบาว จากยูทูปครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
