ชีวิต กรรมาชน จนต้อยต่ำ
ถูกเหยียบย่ำ อนาถ ขาดแลเหลียว
ใช้แรงงาน เช้า-เย็น ตัวเป็นเกลียว
ใจห่อเหี่ยว คับแค้น แสนตีบตัน
สุนทรวิทย์
ปวดหัวยาว ซองเขียว รสเปรี้ยว.กรอก
ใส่กระบอก ปากอำ น้ำครึ่งขัน
ผ่านลงคอ รอไล่ ลมในครัน
เรอสนั่น ติดติด รับฤทธิ์ยา
ถ้าซองเดียว ไม่พอ กินต่ออีก
ลงมือฉีก ยกถอก ปากออกอ้า
ช่วยกำจัด ปวดเจ็บ เหน็บกายา
มีกำลัง วังชา เริ่มหากิน
น่าอนาถ วาสนา ชะตาต่ำ
แถมหน้าดำ จำทน ผู้คนหมิ่น
โก่งหลัง.กัน ชี้ฟ้า หน้าสู่ดิน
หาบหิ้วหิน แบกบน ขนปูนทราย
ทั้งในร่ม ซมฝน ทนแดดจ้า
บนหลังคา ลงหลุม ดุ่มเดินสาย
เช็ดเหงื่อไหล ไคลคราบ ฉาบทั่วกาย
ร้อนตาลาย เป็นลม ลงจมกอง
แล้วแต่เขา เจ้านาย บอกบ้ายสั่ง
หน้าที่ฟัง ปฏิบัติ เคร่งครัด.สอง
ทันในกรอบ เสร็จปั๊บ รับเงินทอง
พอประคอง อยู่ได้ ไปเพียงวัน
ทุกข์ระกำ จำใจ ไม่สิ้นสุด
เทศกาล งานตรุษ หยุด.อย่าฝัน
พรุ่งนี้เล่า เอาอะไร ใช้กินกัน
เลิกจ้างพลัน แน่อด หมดครอบครัว
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
