[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

พิรุณปรอย คล้อยเคลื่อน เกลื่อนเวหา
ท้องธารา สายนที สุรีย์แสง
พันธุ์ไม้งาม อร่ามป่า ครายามแลง
หมู่แมลง แฝงกาย บนปลายไม้

แนวสิงขร จรดรอบ โค้งขอบฟ้า
มวลบุปผา ชูกอ ช่อไสว
เมฆลอยผ่าน ปุยขาว ระนาวไกล
มองหวามไหว ใจชื่น รื่นวิญญา

ผืนอรัญ พาดผ่าน ม่านสายรุ้ง
ชลธาร ไหลฟุ้ง คุ้งสาขา
พระพายโปรย โชยพัด สะบัดมา
ดวงจันทรา เปลี่ยนที่ สุรีย์ไกล

ครั้นราตรี ย่างกราย หมายฉากหลบ
ดาราครบ กลบเกลื่อน เกินเคลื่อนไหว
ระย้าแย้ม แต้มแต่ง แหว่งทรวงใน
คลางแคลงใจ เหลือล้น ท้นทวี

อรุณรุ่ง พลันเปลี่ยน เวียนมาใหม่
แสงสดใส สง่างาม ตามวิถี
กระจิบกระจอก ส่งเสียง สำเนียงดี
แสงสุรีย์ ทาบทับ จับดวงแด

ในสายฝนดลไฉนดวงใจเอ๋ย
เรียมถึงร่ำพร่ำภิเปรย..เฉลยแผ่
ออกอาการชมป่าพญาแล
ชวนชะแง้สรรพสรรนำบรรยาย

ทั้งดอกไม้ทิวเขาเจ้าก็พร่ำ
เขียนร่ายนำถ้ำเขินเดินความหมาย
เหมือนคนปลง ทางโลกเตรียมโยกกาย
หลีกเร้นหายแนวเนินเถินวารี

อยากเข้าป่าลาหลบไม่พบพักตร์
อยากพิงพักอาศรมชมวิถี
บำเพ็ญพรตงดคาวหวานอาหารดี
เป็นมาลีกลางป่าค้างคาคาน

แต่ก็นะ..เห็นใจในชีวิต
ที่คอยคิดคอยทำนำประสาน
ตามประสาคนแตกแหกรักลาญ
ต้องซมซานหลบลี้หนีหน้าคน

ท่ามสายน้ำจากฟ้าโปรยมาสู่
จึงหลบอยู่กลางไพรใครไม่สน
ได้ฉ่ำเย็นเห็นชื่นตื่นกมล
แสนสุขล้นบนวิถี..ที่เลือกทาง

จึงอวยพร..วอนหาเจ้าป่าเขา
โปรดคอยเฝ้าคุ้มครองอย่ามองหมาง
มอบเพื่อนสมชมชู้เป็นคู่นาง
พวกลิงค่าง บ่างชะนี..ที่สมควร..

..........ได้โปรดเถิด...

"บ้านริมโขง"