นอนกลางดินกินกลางทรายจนกายแกร่ง
ใช้เรี่ยวแรงทุกวันเช้ายันค่ำ
เพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัวจนตัวดำ
ได้ชื่อ “กรรม” มาชนจนทั้งปี
สู้ขยันประหยัดยามขัดเขิน
สู้เพื่อเงินดัวยแรงกายมิหน่ายหนี
สู้เพื่องานสานต่อไม่รอรี
สู้เพื่อมีประสบการณ์ที่ผ่านมา
พ่อเป็น “กรรมาชน”ทนลำบาก
แม้ทุกข์ยากเพียงใดก็ไม่ว่า
ส่งลูกให้เรียนต่ออย่ารอรา
มีวิชาติดตัวไม่กลัวจน
เป็นคน “ด้อยโอกาส”อนาถนัก
ไม่ขอพักขอผ่อนตะลอนร่น
เพื่อให้ลูก “มีโอกาส”ประศาสน์ตน
ให้หลุดพ้น “กรรมาชีพ”ที่ตีบตัน
แบกภาระมานานทนทานได้
ลูกเติบใหญ่ได้ดีดั่งที่มั่น
ลุจุดหมายปลายฟ้าที่ฝ่าฟัน
ดุจความฝันของพ่อใต้บ่อทอง
“ไพร พนาวัลย์”
มัวแต่ก้มหน้าก้มตาขุดทอง โดนเจ้า ณัช แซงจ้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
