คิดทุกครา พามาน สะท้านไหว
ล่องลอยไกล ถึงพธู อยู่ต่างถิ่น
อยากเป็นนก หกเหิน ข้ามเนินดิน
แฝงเมฆินทร์ เร้นกาย ตามสายลม
ต้องสะสาน งานกิจ ติดสวนไร่
เก็บลำไย มะม่วง ร่วงทับถม
รีบแต่งก้าน รานกิ่ง ทิ้งกองจม
ให้น้ำพรม พอยู่ย ปุ๋ยรอบโคน
ทำงานไป ใจมี ที่น้องนะ
เกือบพลาดจะ ตกบันได ไม้หลายหน
พอขับรถ คดเคี้ยว หวิดเฉี่ยวชน
มัวกังวล ถึงนาง มิสร่างซา
เหนื่อยแทบสิ้น กินได้ ไม่อร่อย
หลับเพียงน้อย ทุรน จนเบิกฟ้า
แว่วนกไพร ไก่ขัน กระชั้นมา
คิดสักครา ถึงพี่ มีไหมเอย?
รพีกาญจน์ 59