.jpg)
หญิงเรไร โดดไล่ ยันใต้ถุน
ก็ยังฉุน อยู่น่ะ ด่าเสียงขรม
บ้านใกล้เคียง เมียงมอง ต้องพาชม
นี่หละสม หญิงไทย สมัยโบราณ
ผัวออกเรือน เตือนนิด อย่าบิดเบี้ยว
ต้องโอบเหนี่ยว มาหอม พร้อมคำหวาน
ไปนะจ๊ะ ที่รัก จักทำงาน
อย่าขี้คร้าน ถึงตาย ไม่สั่งเสีย
ก็ยังฉุน อยู่น่ะ ด่าเสียงขรม
บ้านใกล้เคียง เมียงมอง ต้องพาชม
นี่หละสม หญิงไทย สมัยโบราณ
ผัวออกเรือน เตือนนิด อย่าบิดเบี้ยว
ต้องโอบเหนี่ยว มาหอม พร้อมคำหวาน
ไปนะจ๊ะ ที่รัก จักทำงาน
อย่าขี้คร้าน ถึงตาย ไม่สั่งเสีย
"ดิน"
ควันหลง.. 
..จำเขามาอ่ะ
..จำเขามาอ่ะ แม่เรไร สะสวย รวยเสน่ห์
เดินโซเซ ยักย้าย คล้ายอ่อนเปลี้ย
พึ่งตื่นนอน แต่หน้า ตางัวเงีย
พอไล่เบี้ย กลับแย้มยิ้ม เหมือนอิ่มใจ
เสมาคง รับใช้ ไม่หยุดหย่อน
แม่จึงอ่อน ละลวย ขวยยกใหญ่
ที่เอะอะ โรมรัน ลั่นไผท
คงแกล้งไก๋ เพื่อหลบ กลบเขินอาย
สุนทรวิทย์
เดินโซเซ ยักย้าย คล้ายอ่อนเปลี้ย
พึ่งตื่นนอน แต่หน้า ตางัวเงีย
พอไล่เบี้ย กลับแย้มยิ้ม เหมือนอิ่มใจ
เสมาคง รับใช้ ไม่หยุดหย่อน
แม่จึงอ่อน ละลวย ขวยยกใหญ่
ที่เอะอะ โรมรัน ลั่นไผท
คงแกล้งไก๋ เพื่อหลบ กลบเขินอาย
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
