ยินครวญคร่ำ รำพัน แสนหวั่นหวาด
ใครหรืออาจ ทำเธอ เพ้อกันใหญ่
ใครเขาแกล้ง นงคราญ ร้าวรานใจ
ใครหนอใคร บอกมา อย่าช้าพลัน
เห็นเหม่อลอย ระห้อยหา มานานเนิ่น
ไยเขาเมิน ไม่มอง ครองโศกศัลย์
ช่างใจร้าย เหลือเกิน เดินงงงัน
เศร้ารันทด หมดกัน หวั่นฤดี
ลุกขึ้นสู้ สลัดทิ้ง ลิงตัวเก่า
สลัดเขา ให้หลุด โซกู๊ดนี่
สลัดเขา ให้ได้ อย่ารอรี
ถ้าทำได้ ดั่งนี้ เดี๋ยวดีเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
