ลูกตามี นั่นหรือ คือตัวฉัน
ชื่อว่าพัน หนีทุ่ง รุ้งทองเกี่ยว
ต้องระกำ ช้ำจิต อย่างซีดเซียว
หัวเป็นเกลียว ตัวเป็นน๊อต สุดถอดใจ
มาทำงาน หาเงิน เพลินโดนหลอก
เงินเดือนออก หักกลบ ลบหนี้ไหว
อยู่โรงงาน นรก ตกฤทัย
ต้องร้องไห้ ตรอมตรม ขมจาบัลย์
สมบัติแบ่ง มาไว้ ยกให้น้อง
อยู่เคียงครอง เลี้ยงแม่ แน่สุขสันต์
ส่วนตัวลูก ขออภัย ด้วยแล้วกัน
ที่จากทั่น ไม่ได้กลับ ด้วยอับอาย