หน้าต่างบานใหญ่ที่ปกปิด..ความสวยงามไว้
ตอนนี้ถูกเปิดด้วยหนึ่งคนที่ร้าวไหว..อ่อนล้า
อยากได้ความสดใสและอากาศบริสุทธิ์..ชื่นชีวา
เผื่อจะทำให้เริ่มใหม่อย่างเขาว่า..ยามเช้า.ที่แสนดี
เสียงนกน้อย หยดน้ำค้าง หมอกเจือจาง
ราวกับทุกอย่างสะกดฉันให้ลืมตาตื่นจากความเศร้า อยู่กับปัจจุบัน ณ ขณะนี้
บรรยายกาศของเช้าวันใหม่.ถึงเวลาแล้ว..ที่จะเริ่มใหม่.สักที
ขอบคุณแสงแดดอ่อนอ่อน..ที่ปลุกฉันให้เจอสิ่งดีดี..ขอบคุณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
