จำติดตราตรึงไว้ คือเธอ
เฝ้าคร่ำครวญละเมอ หม่นไหม้
ยามใดไม่ได้เจอ เธอนั่น
แสนหวั่นหวาดขาดได้ อกเต้นตูมตาม(๓๗๐)
วัดถนนวัดได้ ดังใจ
แต่จักวัดเส้นชัย ฮึดสู้
ใจต้องมั่นเข้าไว้ แข็งแกร่ง นาพ่อ
ขืนเหลาะแหละคุดคู้ บ่รู้ทางไป(๓๗๑)
ใช้มาตราวัดได้ ถนน
หากจะวัดจิตใจคน ยากไซร้
ใช้จิตวัดเท่านั้น จึงหยั่ง รู้เฮย
หากใคร่ลองบอกใบ้ จักได้แนะนำ(๓๗๒)