อันความรักนั่นไซร้ ดีจริง
ผูกสมัครรักของหญิง ยิ่งใหญ่
รักอย่างสดใสซิง แน่วแน่
ใครจักว่าบ้าใบ้ อย่าได้ไปแคร์(๓๖๕)
ขาดความรักแน่แท้ ทุกข์ทน
จิตดับกลับอับจน หม่นไหม้
คิดมากอาจสับสน ว้าเหว่ นาพ่อ
รังแต่นอนหมองไหม้ ตราบนี้คงตรม(๓๖๖)
แม้ชนใดรักด้วย ไมตรี
เราจักมอบฤดี แทบเท้า
รักด้วยจิตพึงมี จิตตอบ
แม้นบ่รักอย่าเว้า จักเศร้าในทรวง(๓๖๗)
หากตกลงอย่าได้ รอรี
รีบยกขันหมากซี อย่าช้า
จักโสดสดหรือมี ลูกติด
หากคิดดีรีบคว้า อย่าได้ลังเล(๓๖๘)