...อยู่อย่างปลง แล้วเรา สาวกระสือ
เพราะซื่อบื่อ ตอนยุ่ง ลืมถุงย่าม( )
ไปมาแล้ว แถววัด วาอาราม
พระก็ไล่ สวดห้าม ข้ามเวที..
...คงต้องเก็บ เรื้อรัง จนหนังเหี่ยว
สุขเรื่องเดียว หาใหม่ ไปทุกที่
ยามถอดหัว พเนจร หมาหอนดี
เหลือป๋าวิทย์ คนนี้ ที่ต้องจอง...
รัตนาวดี
แพร่เชื้อให้ ผู้ใด ไปแล้วบ้าง
พูดโฉ่งฉ่าง แน่นหนัก ชักสยอง
ขอสยบ หลบหน้า มิกล้าจอง
เกรงถูกน้อง ครอบงำ ทำเสียที
ยกธงขาว ยอมแพ้ แต่เนิ่นเนิ่น
เลิกล่วงเกิน คุ้ยแคะ แตะยาหยี
รอจนน้อง สร่างโศก โรคหายดี
ค่อยดู๋ดี๋ เกลียวกลม ให้สมใจ
สุนทรวิทย์