รสชาติของความคิดถึง
บางครั้งซาบซึ้งตราตรึงหวามไหว
ทุกโมงยามข้ามผ่านสะพานใจ
เหงาเป็นอย่างไรพึ่งได้รู้…คนดี
ไม่รู้ใจ
รสชาติ...ความคิดถึง
มันหนักอึ้งกลืนกลบต้องหลบหนี
ฉันยังเขียนเพ้อพร่ำคำกวี
แต่มิมีคำปลอบ...ตอบกลับคืน
แม้หากฉันวางหมาก..ว่าอยากตาย
เขาจะปรายตาปัดหรือขัดขืน
กลัวความจริงบางอย่างต่างวานซืน
คงต้องยืนเดียวดายถูกชาย..เมิน
มันหนักอึ้งกลืนกลบต้องหลบหนี
ฉันยังเขียนเพ้อพร่ำคำกวี
แต่มิมีคำปลอบ...ตอบกลับคืน
แม้หากฉันวางหมาก..ว่าอยากตาย
เขาจะปรายตาปัดหรือขัดขืน
กลัวความจริงบางอย่างต่างวานซืน
คงต้องยืนเดียวดายถูกชาย..เมิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
