ยอมแล้วท่านเจ้าขา..ข้าฯยอมแล้ว
นอนแซ่ว..คันหิดตะขิดตะขวง
ไร้ญาติขาดมิตรคิดถามทวง
คนจะห่วง..หวังฝากผี ไม่มีมา
เพื่อนบ้าน(กลอน)ห่างเหิน..แกล้งเมินฉัน
ทุกวันนอนแหมบ..แทบเป็นบ้า
กุ้งจ่อมปลาเจ่าเขาให้มา
ขึ้นราเกรอะกรัง..น่าชังนัก
ถูกตราหน้า..ว่าเป็นผีกระสือ
เลื่องลือนินทา..แหม !! ว่าหนัก
อนิจจาหัวใจช่างไร้รัก
เที่ยวปรักเที่ยวปรำทำเสียคน
หาใช่อุบาทว์หรือชาติชั่ว
แค่ถอดหัวกับไส้..ไม่ได้ปล้น
ทั้งซื่อสัตย์สุจริต..ไม่คิดสัปดน
คนหนอคน...คนอะไร..ไร้เมตตา
แซมค่ะ
ใครใส่ร้าย ป้ายสี สุดที่รัก
พี่จะดัก ตะครุบ ทุบเกศา
ช่างยุแยง แฝงหมิ่น กล่าวนินทา
จินตนา หาเหตุ เกินเท็จจริง
ผีตนไหน จักงาม เท่าทรามชื่น
ที่ดึกดื่น เคลื่อนคล้อย ออกอ้อยอิ่ง
มิได้เที่ยว อาละวาด อย่างพาดพิง
หาหนูหริ่ง แกล้มเหล้า เท่านั้นเอง
สุนทรวิทย์