เสื่อขาด ข้าวตาก ชามปากบิ่น
หืนกลิ่น ต้มแฟง แกงบูดเน่า
น้ำพริก หร็อมแหร็ม แกล้มสะเดา
คลุกเคล้า ผ่านคอ ก็จบมื้อ
หญิงแก่ ผอมเกร็ง หน้าเคร่งเครียด
ถูกเหยียด ตราหน้า ว่า“กระสือ”
ชาวบ้าน ประโคม โหมกระพือ
ผลคือ อนาถ สิ้นญาติมิตร
ปะรำ แคบแคบ ใช้แอบซ่อน
เธอนอน ทุกข์ตรม ระทมจิต
ร่างกาย ออดแอด มืดแปดทิศ
ครุ่นคิด ไม่ตก หันชกตัว
ลมปาก มนุษย์ ดุจแพร่เชื้อ
ความเชื่อ เรื่องผี จึงมีทั่ว
คนโง่ คนขลาด คอยหวาดกลัว
เมามัว เดาส่ง ลงที่แพะ
ชนชั้น ปกครอง เคยตรองไหม
ถามไป ดันโกรธ โทษเราแขวะ
ความเท็จ ความเชื่อ เบื่อแยกแยะ
นี่แหละ นักปกครอง สมองกลวง
สุนทรวิทย์
หืนกลิ่น ต้มแฟง แกงบูดเน่า
น้ำพริก หร็อมแหร็ม แกล้มสะเดา
คลุกเคล้า ผ่านคอ ก็จบมื้อ
หญิงแก่ ผอมเกร็ง หน้าเคร่งเครียด
ถูกเหยียด ตราหน้า ว่า“กระสือ”
ชาวบ้าน ประโคม โหมกระพือ
ผลคือ อนาถ สิ้นญาติมิตร
ปะรำ แคบแคบ ใช้แอบซ่อน
เธอนอน ทุกข์ตรม ระทมจิต
ร่างกาย ออดแอด มืดแปดทิศ
ครุ่นคิด ไม่ตก หันชกตัว
ลมปาก มนุษย์ ดุจแพร่เชื้อ
ความเชื่อ เรื่องผี จึงมีทั่ว
คนโง่ คนขลาด คอยหวาดกลัว
เมามัว เดาส่ง ลงที่แพะ
ชนชั้น ปกครอง เคยตรองไหม
ถามไป ดันโกรธ โทษเราแขวะ
ความเท็จ ความเชื่อ เบื่อแยกแยะ
นี่แหละ นักปกครอง สมองกลวง
สุนทรวิทย์