ชื่อบทกลอน :รำลึกคุณมารดา
ผู้แต่ง : พันทอง
ตั้งแต่เล็ก จนโต ใครโอ๋เล่า
ยามโศกเศร้า หนาวเหน็บ เจ็บป่วยไข้
อดตาหลับ ขับตานอน สะท้อนใจ
น้ำตาไหล ห่วงลูก ทุกข์ทวี
โตขึ้นหน่อย คอยหา โรงเรียนให้
ลูกจักได้ สมสง่า มีราศรี
เที่ยววิ่งเต้น เส้นสาย ตั้งหลายปี
เสียเงินฟรี เท่าใด จำใจทน
ขอลูกน้อย กลอยใจ ใฝ่ศึกษา
ช้ำอุรา เพียงใด ไม่เคยบ่น
ลูกทำผิด แม่อภัย ในบัดดล
เปรียบดั่งฝน ฉ่ำฟ้า มาโลมจินต์
พระคุณแม่ ยิ่งใหญ่ เหนือใดอื่น
ผ่านวันคืน รอยเมตตา พาถวิล
สอนให้ลูก ทำดี ชั่วชีวิน
มิเคยสิ้น ห่วงใย ในลูกยา
มาบัดนี้ ลูกทำงาน หาเงินไหว
จึงอยากให้ แม่รัก พักผ่อนหนา
แม่เหน็ดเหนื่อย มากล้น ท้นคณา
ถึงเวลา ลูกรัก จักแทนคุณ
มาลัยงาม ถักถ้อย ร้อยด้วยรัก
กราบที่ตัก แม่แท้ ดวงแดอุ่น
หอมมะลิ ผลิดอก บอกการุญ
อวลไออุ่น จากแม่ แน่นิรันดร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
