คิดถึงแต่คนไกลจนใจเหี่ยว
ยามแลเหลียวเดียวดายคลายความหวัง
คนอยู่ใกล้ไม่หา..แหมน่าชัง
คนเขานั่งเคียงข้างแต่นางเมิน
เหมือนใกล้เกลือกินด่างอย่างเขาว่า
พรรณนาขาดแคลนแสนขาดเขิน
ปล่อยให้อยู่เดียวดายคล้ายเผชิญ
เศร้าเหลือเกินหาใครก็ไม่มี
ฝันแต่ว่าคนไกลใจเขาห่วง
ว่าเขารักพุ่มพวง..ดวงฉวี
ชมไม่ขาดวาดฝันมั่นฤดี
รักล้นปรี่ คนไกลใจอาวรณ์
รู้บ้างเถิดคนไกลใครเขาจับ
เขาถูกงับจากใครให้สังหรณ์
ลูกและเมียเขาไงที่ใส่กลอน
ข้างเขานอนไม่ว่างอย่างก่อนเคย
หยุดได้ไหมคนไกลที่ห่วงหา
พรรณนาเป็นบาป..ทราบเฉลย
มองคนใกล้เถิดหนอ..รอชื่นเชย
อย่ามองเลยพี่ไป...ไม่ใยดี
เราคนใกล้รู้ไหม..ไม่เคยห่าง
เป็นเงาจางข้างนวลชวนสุขี
เฝ้าเคลียคลอทุกครายามราตรี
เถอะ..คืนนี้ เก็บหมอน..น้องนอนเคียง.
ยามแลเหลียวเดียวดายคลายความหวัง
คนอยู่ใกล้ไม่หา..แหมน่าชัง
คนเขานั่งเคียงข้างแต่นางเมิน
เหมือนใกล้เกลือกินด่างอย่างเขาว่า
พรรณนาขาดแคลนแสนขาดเขิน
ปล่อยให้อยู่เดียวดายคล้ายเผชิญ
เศร้าเหลือเกินหาใครก็ไม่มี
ฝันแต่ว่าคนไกลใจเขาห่วง
ว่าเขารักพุ่มพวง..ดวงฉวี
ชมไม่ขาดวาดฝันมั่นฤดี
รักล้นปรี่ คนไกลใจอาวรณ์
รู้บ้างเถิดคนไกลใครเขาจับ
เขาถูกงับจากใครให้สังหรณ์
ลูกและเมียเขาไงที่ใส่กลอน
ข้างเขานอนไม่ว่างอย่างก่อนเคย
หยุดได้ไหมคนไกลที่ห่วงหา
พรรณนาเป็นบาป..ทราบเฉลย
มองคนใกล้เถิดหนอ..รอชื่นเชย
อย่ามองเลยพี่ไป...ไม่ใยดี
เราคนใกล้รู้ไหม..ไม่เคยห่าง
เป็นเงาจางข้างนวลชวนสุขี
เฝ้าเคลียคลอทุกครายามราตรี
เถอะ..คืนนี้ เก็บหมอน..น้องนอนเคียง.
"บ้านริมโขง"