วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
ดาวทอแสงงาม…………วาบวามท้องฟ้า
เพลิดเพลินทุกครา…….ดึกดื่นชื่นใจ
ยืนมองมั่นหมาย…………ริมชายป่าใหญ่
ลมพัดราวไพร………....พรมร่างพร่างเย็น
เรไรร่ำร้อง……………...เสียงทองหวานแว่ว
ไผ่ครวญผิวแผ่ว………..คลอขับลับเร้น
ได้ยินเสียงหนึ่ง…………ตราตรึงใจเต้น
โหยหวนคล้ายเป็น…….ภูตพรายรำพัน
คนเที่ยวป่าภู…………….พร้อมหมู่มากมาย
กางเต้นท์เรียงราย………แล้วนอนเคลิ้มฝัน
เพียงเราเดียวดาย………ผีร้ายเหมือนกัน
หลับแล้วทั้งนั้น…………ดึงขาใครดี!ฯ
อริญชย์
๖/๗/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
