วาสนา อาภัพ อับจนแย่
ขาดพ่อแม่ เพื่อนฝูง ยุ่งเหลือที่
การศึกษา น้อยนิด หมดสิทธิ์มี
ถูกตราหน้า ร้าวฤดี นี่กระไร
เขาแบ่งชน ชั้นกัน หวั่นยิ่งนัก
เราจมปลัก หลักล่ม ระทมไหม
ขาดญาติมิตร ชิดเชื้อ จุนเจือไป
ขาดที่พึ่ง ทางใจ ได้แต่ตรม
จะหันซ้าย ย้ายขวา ผวาอก
นอนช้ำฟก หมกไหม้ ฤทัยขม
การศึกษา ป.สี่ ชีวีซม
ขาดรื่นรมย์ ทุกข์หนัก รักไม่มี
อยู่เดียวดาย ร้ายเหลือ คลุมเคลือหนอ
ระกำท้อ หวั่นหวาด อนาถหนี
ต้องก้มหน้า มองดิน สิ้นปรานี
จึงเป็นที่ รังเกียจ เสนียดตน