เข้าหมู่ลิงจงเป็นลิงสิงไม้ต้น
อยู่ปลอมปนไปวันวันแสนหรรษา
อันนินทากาเลบางเวลา
เหมือนนกกาเหมือนหมาเห่าให้เราฟัง
ในดงป่าพนาลีย่อมมีเสือ
เฝ้ารกเรื้อเรื่อยไปได้มนตร์ขลัง
หมู่ช้างย่อมอยู่เป็นโขลงทั้งพราย-พัง
ส่งเสียงดังทุกคราเป็นอาจิน
จงอางนั้นห่วงไข่ในป่ารก
เฝ้าป้องปกขู่ฟู่ฟู่คู่ท้องถิ่น
หมูป่าชอบครูดไถซึ่งพื้นดิน
กระทิงป่านั้นหากินพืชใบไพร
อีกกวางเก้งเกร็งขาเวลาวิ่ง
หนีเสือสิงห์อุดลุตรุดเร่งไหว
ธรรมดาสามัญนี้ฉันใด
ต้องทำใจซึ่งสังคมอย่าตรมตรอม
อยู่ปลอมปนไปวันวันแสนหรรษา
อันนินทากาเลบางเวลา
เหมือนนกกาเหมือนหมาเห่าให้เราฟัง
ในดงป่าพนาลีย่อมมีเสือ
เฝ้ารกเรื้อเรื่อยไปได้มนตร์ขลัง
หมู่ช้างย่อมอยู่เป็นโขลงทั้งพราย-พัง
ส่งเสียงดังทุกคราเป็นอาจิน
จงอางนั้นห่วงไข่ในป่ารก
เฝ้าป้องปกขู่ฟู่ฟู่คู่ท้องถิ่น
หมูป่าชอบครูดไถซึ่งพื้นดิน
กระทิงป่านั้นหากินพืชใบไพร
อีกกวางเก้งเกร็งขาเวลาวิ่ง
หนีเสือสิงห์อุดลุตรุดเร่งไหว
ธรรมดาสามัญนี้ฉันใด
ต้องทำใจซึ่งสังคมอย่าตรมตรอม